Marcin Skwara
Nazywam się Marcin Skwara. Jestem uczniem Zespołu Szkół Technicznych w Bytomiu o profilu mechatronicznym. Moimi zainteresowaniami są motoryzacja i robotyka. W wolnym czasie uprawiam sport, zapoznaje się z nowymi technologiami oraz ciekawostkami z świata motoryzacji. Dzięki mobilności w Hiszpanii mogłem rozwinąć się zawodowo.
01
Co sądzę o projekcie?
Moim zdaniem program europejski Erasmus+, w którym mam przyjemność uczestniczyć jest szansą na zdobycie doświadczenia zawodowego, usamodzielnienie się uczestników projektu, poznanie nowej kultury oraz szlifowanie języków obcych i nie zawsze to musi być tylko hiszpański i angielski, czasem w konfrontacjach z przypadkowymi osobami można szlifować również niemiecki czy nawet francuski za pomocą takich udogodnień technologicznych jak Google translator. Miesiąc spędzony w Hiszpanii na praktykach łączy przyjemne z pożytecznym. Największy kontrast było można zauważyć w chwilach, gdy w Polsce sypał śnieg a tu mieliśmy słoneczko i 20 parę stopni.
Zdecydowanie mogę każdemu polecić tego typu opcję kształcenia zawodowego oraz inne korzyści wynikających z udziału w tym przedsięwzięciu.
02
Czym się zajmowałem?
Odbywam swoje praktyki wraz z moim współlokatorem w firmie o nazwie Nomasa zajmującą się wytwarzaniem metalowych elementów technologią CNC. Dojazd do pracy zajmuje około 50 min, ponieważ najpierw trzeba przebyć ponad 1 km pieszo na przystanek, następnie ponad 30 min autobusem, od przystanku mamy jeszcze 1,5 km do pracy. Pracuję w godzinach 8.30 do około 14.30 od poniedziałku do piątku. Moim szefem jest bardzo miły pan Jesus (czyt. hesus), a osobą która ma mnie pod opieką jest Antonio również pozytywna osobowość. Obaj panowie bardzo chętnie próbują uczyć się polskich słów będących odpowiednikami hiszpańskich.
Do moich zadań należy: obróbka elementu za pomocą narzędzi i urządzeń skrawających, szlifowanie oraz czyszczenie elementów w dalszej kolejności nadawanie oznaczeń za pomocą naklejek i pakowanie gotowych elementów. Czasem dostaję dodatkowe zadania takie jak uzupełnienie płynów w maszynach czy dokonanie inwentaryzacji części znajdujących się w magazynie.
Praktyka w zakładzie pracy o takim charakterze daje mi szansę rozwoju zawodowego oraz poszerzenia swojej wiedzy.
03
Jak mieszkałem?
Rodzina u której byliśmy zakwaterowani na czas trwania projektu Erasmus+ była opiekuńcza oraz miła. Naszą „mamą” w Hiszpanii została pani Casi. Codziennie pytała się nas jak było w pracy oraz jakie mamy plany na resztę dnia. Ciekawiły ją również nasze doświadczenia z wycieczek oraz zwiedzania Sewilli. Jedzenia nam nie brakowało, posiłki były smaczne i sycące. Śniadanie przygotowywaliśmy sobie sami przed wyjściem do pracy, po powrocie z niej czekał na nas ciepły obiad, a każdego wieczoru po powrocie z centrum „mama” pytała nas czy chcemy coś zjeść. Do każdego posiłku dostawaliśmy dodatki takie jak jogurty, serki i owoce, każdego dnia do pracy dostawaliśmy też coś na ząb. Pani Casi robiła prania co kilka dni w zależności od potrzeb. Ze współlokatorem mieszkaliśmy razem w jednym pokoju oraz mieliśmy do dyspozycji jedną łazienkę zaraz obok naszego pokoju. Powrót do domu o późniejszych godzinach nie sprawiał problemu, ponieważ dostaliśmy własny zestaw kluczy, a Casi chodziła spać jeszcze później niż my. Ucieszyło nas że trafiliśmy na taką sympatyczna oraz miłą gospodynię.
