Nauczyciel języka angielskiego i języka angielskiego zawodowego w ZST w Bytomiu.
Wyjazd do Granady w Hiszpanii w ramach projektu Erasmus+ stał się dla mnie niezapomnianym i inspirującym doświadczeniem, zarówno pod względem merytorycznym, jak i kulturowym. Podczas mojej mobilności miałam okazję uczestniczyć w szeregu intersujących aktywności, które wzbogaciły moją wiedzę i umiejętności.
Zdobyłam wiedzę o programach Erasmus+, realizowanych w Hiszpanii oraz Polsce. Miałam możliwość porównania systemów edukacyjnych w Hiszpanii i Polsce, dostrzegając podobieństwa i różnice pomiędzy nimi. Podczas spotkań z nauczycielami miałam możliwość podzielenia się z nimi wiedzą na temat metodologii nauczania, porównania naszych programów nauczania i przedyskutowania możliwości uczenia się przedmiotów zawodowych na różne sposoby. Obserwowałam lekcje prowadzone przez hiszpańskich nauczycieli i rozmawiałam z uczniami na temat możliwości zdobycia zawodu. Na spotkaniach z dyrekcją i nauczycielami wymienialiśmy się naszymi doświadczeniami zawodowymi, omawialiśmy problemy i sposoby ich rozwiązywania. Poczynione przeze mnie obserwacje skłaniają mnie do stwierdzenia, że pomimo dużej odległości pomiędzy naszymi krajami, hiszpańscy i polscy nauczyciele oraz uczniowie mają podobne podejście do kształcenia zawodowego.
Pozytywnym akcentem była również wizyta u jednego z pracodawców, przyjmujących naszych uczniów w ramach praktyki zawodowej: niezmiernie miło było usłyszeć, że nasi uczniowie są bardzo dobrze postrzegani jako pracownicy.
Wyjazd do Granady w Hiszpanii w ramach projektu Erasmus+ stał się dla mnie niezapomnianym i inspirującym doświadczeniem, zarówno pod względem merytorycznym, jak i kulturowym. Podczas mojej mobilności miałam okazję uczestniczyć w szeregu intersujących aktywności, które wzbogaciły moją wiedzę i umiejętności.
Zdobyłam wiedzę o programach Erasmus+, realizowanych w Hiszpanii oraz Polsce. Miałam możliwość porównania systemów edukacyjnych w Hiszpanii i Polsce, dostrzegając podobieństwa i różnice pomiędzy nimi. Podczas spotkań z nauczycielami miałam możliwość podzielenia się z nimi wiedzą na temat metodologii nauczania, porównania naszych programów nauczania i przedyskutowania możliwości uczenia się przedmiotów zawodowych na różne sposoby. Obserwowałam lekcje prowadzone przez hiszpańskich nauczycieli i rozmawiałam z uczniami na temat możliwości zdobycia zawodu. Na spotkaniach z dyrekcją i nauczycielami wymienialiśmy się naszymi doświadczeniami zawodowymi, omawialiśmy problemy i sposoby ich rozwiązywania. Poczynione przeze mnie obserwacje skłaniają mnie do stwierdzenia, że pomimo dużej odległości pomiędzy naszymi krajami, hiszpańscy i polscy nauczyciele oraz uczniowie mają podobne podejście do kształcenia zawodowego.
Pozytywnym akcentem była również wizyta u jednego z pracodawców, przyjmujących naszych uczniów w ramach praktyki zawodowej: niezmiernie miło było usłyszeć, że nasi uczniowie są bardzo dobrze postrzegani jako pracownicy.